08 een wonder

columns‎ > ‎

Om het wonder goed te begrijpen is het aan te bevelen de columns foto's en kerststress eerst te lezen. Dit is het vervolg. Het begint treurig, maar eindigt beter, dus zakdoek bij de hand en even doorzetten

Alleerst de vakantie. U kent de mop van de mensen, die gingen varen, nou die gingen niet. Gezondheidsproblemen, geen vakantie, geen nieuwe foto's. Pas eind september weer tijd, bleek het fototoestel inmiddels aan een oplaadbeurt toe te zijn. Helaas, lader verdwenen, nergens te vinden, waarschijnlijk op zoek naar de verdwenen fotos. Paar weken later fototoestel verdwenen, nergens te vinden, waarschijnlijk op zoek naar de verdwenen lader, en allen zwevend tussen hemel en aarde.

We zochten natuurlijk; we vroegen aan iedereen, heb je een toestel en /of lader en/of foto's zien langskomen. Nee, niemand , nergens. Nu is er een natuurwet, die maakt dat als je iets kwijt bent en je koopt nieuw, je het de volgende dag terugvindt. Hoewel ik daar niet echt in geloofde, heeft het hierdoor toch even geduurd voor we besloten dan toch maar een nieuw toestel te kopen. Een website zonder goede foto's is geen website. Manlief zou een goed type voor me uitzoeken. Gezien mijn problemen met foto's vroeg ik om een type, dat ook zelf zou begrijpen wat en hoe het beste gefotografeerd kan worden, en met een automatische correctie voor bibberhandjes. Hij vond er een, zei hij. Een hele goede, zei hij, die alles kon wat ik niet kon. Nou wat wil een meisje nog meer. Ik was vergeten te zeggen, dat het in mijn handtasje moest passen. Dus dat moest ik al inleveren. Ik heb er nu een handtas bij met meerdere zijvakken, voor achter en opzij, voor allerlei hulpstukken, die ergens opgeschroefd moeten worden. Simpel volgens manlief, is ingewikkeld voor mij.

Zondag voor kerst kochten we een nieuwe en maandag (de volgende dag dus!!) geschiede het eerste wonder: de lader kwam terug. Niet van boven, maar uit een la waarvan je eerst niet zeker weet of je er het een of het ander inzal bewaren. Vervolgens wordt steeds iets anders toegevoegd en verdwijnt het een helemaal naar achteren in de diepe la. De avond van dezelfde dag heb ik de laatste kerststress over het hoofd van manlief uitgestrooid. OF DIE COMPUTERS EN ANDERE ROTZOOI NOU EINDELIJK EENS OPGERUIMD KON WORDEN, HOE KUNNEN WE ZO VISITE ONTVANGEN EN GEZELLIG AAN EEN MOOI GEDEKTE TAFEL ZITTEN. Dus man ging mopperend aan de gang. Laptops in daarvoor bestemde tassen gedaan. In een ervan bleek een dikke bobbel te zitten en warempel, het tweede wonder: het fototoestel.

Het derde en mooiste wonder was het belletje van schoonzus, mijn nicht was bevallen, moeder en kind gezond. Gelukkig want het had er somber uit gezien en we zaten allemaal in spanning.

Eerste kerstdag kwam schoondochter 1 , zag het nieuwe toestel , raakte buiten zichzelf van vreugde en heeft de hele dag foto's zitten maken, o.a. van het kijkkastje,dat ik voor het nichtje had gemaakt. Met een dikke jas aan zat ze buiten te bibberen, want daar is het licht beter. Nooit geweten dat schoondochter foto's kon maken er zelfs een opleiding voor had gehad. Een oplossing voor al mijn fotoproblemen. Ik hoef nooit meer na te denken, dit was het vierde wonder.

De kerstdagen verliepen verder gladjes. Hoewel familie 1 was ziek en kwam niet opdagen, jammer van de kerstboom, maar familie 2 kwam daarvoor in de plaats. Het menu werd geswitcht van groenteloos naar vegetarisch. Terwijl ik een deel van de familie de winkel liet zien had het andere deel de computers weer uitgestald, dus aten we met het bord op schoot en was het reuze gezellig.

Allemaal een jaar vol wonderen toegewenst!

Hieronder enkele van de nieuwe foto's

het geboortekastje voor het kerstkind